پایه دوم دبستان

چهارشنبه‌سوری یکی از جشن‌های قدیمی ایرانیان است که شب آخرین چهارشنبه‌ی سال، یعنی سه‌شنبه‌شب برگزار می‌شود. این مراسم با پریدن از روی آتش همراه است و مردم با گفتن جمله‌ی معروف «زردی من از تو، سرخی تو از من» از آتش می‌خواهند که بیماری‌ها و غم‌ها را از آن‌ها دور کند و شادی و سلامتی به آن‌ها ببخشد.
این جشن نمادی از روشنایی، پاکی و تازه شدن برای سال نو است. علاوه بر پریدن از روی آتش، چهارشنبه‌سوری شامل آداب دیگری نیز هست، مانند قاشق‌زنی، فال‌گوش ایستادن و پختن خوراکی‌های مخصوص. این آیین‌ها نشان‌دهنده‌ی فرهنگ غنی و پررنگ ایرانیان است.

چهارشنبه‌سوری در مناطق مختلف ایران به شکل‌های متنوعی برگزار می‌شود که هر کدام منعکس‌کننده فرهنگ‌ها و سنت‌های محلی است. برخی از این آیین‌ها عبارتند از:
1. آذربایجان: مردم این منطقه علاوه بر پریدن از روی آتش، مراسم کوزه‌شکنی انجام می‌دهند. آن‌ها کوزه‌های قدیمی را می‌شکنند تا نمادی از رهایی از بدشانسی باشد.

2. گیلان: در این استان، فال گوش ایستادن و نیت کردن از آداب رایج است. مردم اعتقاد دارند با شنیدن حرف‌های دیگران می‌توانند پیام‌هایی برای آینده دریافت کنند.

3. خراسان: در خراسان، آیین قاشق‌زنی بسیار رایج است. کودکان و نوجوانان با چهره‌های پوشیده به در خانه‌ها می‌روند، قاشق به کاسه می‌زنند و صاحب‌خانه به آن‌ها خوراکی یا هدیه می‌دهد.

4. اصفهان: مردم اصفهان غذاهای مخصوص مانند آش رشته درست می‌کنند و آن را با دیگران به اشتراک می‌گذارند. این کار نمادی از همدلی و نزدیکی است.

5. جنوب ایران:در برخی مناطق جنوبی، خواندن ترانه‌های محلی و اجرای موسیقی بخشی از مراسم است که شور و شادی بیشتری به جشن می‌بخشد.
این تنوع آیین‌ها نشان‌دهنده غنای فرهنگ ایرانی است.